ΖΑΚΥΝΘΟΣ - ΤΟ ΦΙΟΡΟ ΤΟΥ ΛΕΒΑΝΤΕ !!!!!!!

Η ΖΑΚΥΝΘΟΣ 'Η ΤΖΑΝΤΕ Ή ΦΙΟΡΟ ΤΟΥ ΛΕΒΑΝΤΕ, ΠΑΤΡΙΔΑ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΜΑΣ ΠΟΙΗΤΗ
Δ. ΣΟΛΩΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ Α. ΚΑΛΒΟΥ!!!!

...Ω φιλτάτη πατρίς,
ω θαυμασία νήσος,
Ζάκυνθε· συ μου έδωκας
την πνοήν, και του Απόλλωνος
τα χρυσά δώρα!.... (Α. Κάλβος )

Η Ζάκυνθος, την οποία ο Όμηρος αναφέρει σαν Υλήεσσα δηλαδή δασώδη, πήρε το όνομά της από τον πρώτο εποικιστή της τον Ζάκυνθο γιο του Βασιλιά της Φρυγίας Δαρδάνου. Στην συνέχεια την κατέκτησε ο Αρκείσιος, απόγονος του βασιλιά της Κεφαλλονιάς Κέφαλου, πατέρας του Λαέρτη, και παππού του Οδυσσέα. Έτσι περιήλθε η Ζάκυνθος στο Βασίλειο του Οδυσσέα ο οποίος συμμετείχε με δώδεκα πλοία στον Τρωικό πόλεμο.

Η Ζάκυνθος υποτάχθηκε στους Μακεδόνες του Μεγάλου Αλεξάνδρου κι αργότερα στους Ρωμαίους, που της παραχώρησαν σχετική αυτονομία.

Σύμφωνα με την τοπική παράδοση ο χριστιανισμός διαδόθηκε στο νησί από την Μαρία Μαγδαληνή το 34 μ.Χ. όταν το πλοίο που την μετέφερε στην Ρώμη σταμάτησε για λίγο στην Ζάκυνθο.

Την κατακτούν οι Βενετοί και παραμένει κάτω από την Ενετική κυριαρχία έως το 1797. Αξιοσημείωτο γεγονός της περιόδου αυτής ήταν η λαϊκή εξέγερση (ή οποία είχε απλά χαρακτήρα απείθειας απέναντι σε αγγαρείες και πρωταγωνιστές όχι φτωχούς, αλλά πλούσιους εμπόρους) γνωστή με το όνομα Ρεμπελιό των

Ποπολάρων.

Μετά τη Συνθήκη του Κάμπο Φόρμιο ακολουθεί η Γαλλοκρατία των Επτανήσων (1797-1799), όπου Γάλλοι δημοκρατικοί αρχικά και στη συνέχεια με την Συνθήκη Ρωσοτουρκικής Συμμαχίας (1799) οι Ρώσοι με σύμμαχους τους Τούρκους κατέλαβαν το νησί προσωρινά μέχρι ότου συστάθηκε με την Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης το 1800 η Επτάνησος Πολιτεία στην οποία μετείχε η Ζάκυνθος μαζί με τα άλλα νησιά του Ιονίου απαρτίζοντας το πρώτο αυτόνομο Ελληνικό κρατίδιο υπό την σκιώδη επικυριαρχία του Σουλτάνου, με ουσιαστικό κυβερνήτη τον Ζακυνθινό κόμη Γεώργιο Μοτσενίγο, γόνο επιφανούς οικογένειας του νησιού και διπλωμάτη στην υπηρεσία της Ρωσίας.

 

Το 1807 επανήλθαν οι Γάλλοι Αυτοκρατορικοί τούτη τη φορά και το 1815 δημιουργείται το Ενωμένο Κράτος των Ιονίων Νήσων  που τέθηκε κάτω από την προστασία των Άγγλων (στην ουσία αποικιοκρατία) έως το 1864. 

Το όνειρο των Ζακυνθινών να ενωθούν με την Ελλάδα πραγματοποιήθηκε ύστερα από σκληρούς αγώνες, στις 21 Μαΐου 1864, ύστερα από συνολικά 680 χρόνια ξένης κατοχής.

Το νησί της θαλάσσιας χελώνας Καρέτα-Καρέτα, της καντάδας και της οπερέτας έχει στρατηγική θέση στο νοτιότερο άκρο του συμπλέγματος των νησιών του Ιονίου και βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής από τις ανατολικές πελοποννησιακές ακτές.
Το “Φιόρο του Λεβάντε” είναι ένας εύφορος παράδεισος με αντιθετικές 
εικόνες στο νοτιοανατολικό και στο δυτικό άκρο του, βενετσιάνικη φινέτσα 
και πλούσια ιστορία.

Λαγανάς

Η ιδιαιτερότητα του ανάγλυφου της Ζακύνθου δίνει ποικιλία στις ακτές της. 
Το νοτιοανατολικό της κομμάτι χαρακτηρίζεται από αμμώδεις παραλίες σε απομονωμένα σπήλαια με βαθυγάλαζα νερά ενώ το δυτικό είναι πιο άγριο και απόκρημνο, με εντυπωσιακό υποθαλάσσιο πλούτο. 
Ως ένα από τα τελευταία εναπομείναντα καταφύγια της Καρέτα-Καρέτα αλλά και της μεσογειακής φώκιας Μονάχους-Μονάχους το νησί δημιούργησε για την προστασία τους το Εθνικό θαλάσσιο Πάρκο στο κόλπο του Λαγανά στο νότιο άκρο, μια περιοχή ενταγμένη στο προστατευόμενο δίκτυο Natura 2000.

Βουτιές σε ρηχά και ζεστά νερά θα κάνετε στις εναλλακτικές πλαζ της περιοχής, στο Καλαμάκι, τη Δάφνη και το Κερί.

Κερί


Οι ανατολικές ακτές Τσιλιβί, Τραγάκι, Αλυκές, Αλυκανάς είναι πιο ήσυχες, με διάφανα νερά και συνδυάζουν άμμο και βότσαλο, ενώ η δυτική πλευρά χαρακτηρίζεται από περιορισμένες σε έκταση και απόκρημνες παραλίες όπως τον Λιμνιώνα, το Πόρτο Βρώμη και τη Ρόξα. 

Τσιλιβί

Βορειοανατολικά της πόλης της Ζακύνθου η παραλία Ξύγκια με την ψιλή χρυσαφένια άμμο είναι η μοναδική με ιαματικά νερά στο νησί.


Ναυάγιο


Καραβάκια που κάνουν τον γύρο του νησιού σε αφήνουν στο περίφημο Ναυάγιο, την παραλία-σήμα κατατεθέν της Ζακύνθου με το σκουριασμένο σκαρί αλλά και στις ονειρεμένες Γαλάζιες Σπηλιές με τα αναρίθμητα πολύχρωμα κοράλλια που στολίζουν το ακρωτήριο Σχινάρι.

Γαλάζιες σπηλιές

Ο καταστρεπτικός σεισμός του 1953 και η πυρκαγιά που ακολούθησε αφάνισε πολλά μνημεία και ισοπέδωσε κτίσματα που περιείχαν τοπικούς πολιτιστικούς θησαυρούς. Κάποια από τα κτίρια που επιβίωσαν θα τα βρείτε στην πόλη της Ζακύνθου.

Η αρχή θα γίνει από την πλατεία του Αγίου Διονυσίου με την ομώνυμη εκκλησία, τα τουριστικά καταστήματα και τους πλανόδιους μικροπωλητές. Σε κοντινή απόσταση βρίσκεται η ιστορική εκκλησία της Φανερωμένης με το σωζόμενο καμπαναριό. 

Η παραλιακή λεωφόρους Λομβαρδού, μια ιδανική περαντζάδα για σουλάτσο το απογευματάκι προς το σούρουπο, οδηγεί προς την πλατεία Σολωμού με τα αγάλματα. Εκεί θα βρείτε το Πνευματικό Κέντρο που στεγάζει τη Βιβλιοθήκη και το Ιστορικό Αρχείο, καθώς και το κτίριο που φιλοξενεί το Μεταβυζαντινό Μουσείο.

Πλατεία Σολωμού

Το κέντρο της κοινωνικής ζωής της Ζακύνθου είναι η ιστορική πλατεία 
Αγίου Μάρκου, το σημείο όπου συγκεντρώθηκαν οι επαναστάτες ποπολάροι 
το 1797 για να κάψουν το «Libro D' Οro», το βιβλίο με τους τίτλους των ευγενών. 
Εδώ θα βρείτε επίσης το λαογραφικό Μουσείο Σολωμού και Επιφανών
Ζακυνθίων και τον καθολικό ναό του Αγίου Μάρκου που χτίστηκε το 1518. 
Η παλιά συνοικία Μπόχαλη έχει εκπληκτική θέα στην πόλη, το λιμάνι, 
το Αργάσι, τον κόλπο του Λαγανά αλλά και στο ενετικό κάστρο της Ζακύνθου που δεσπόζει στην κορυφή του λόφου πάνω από την πόλη.

Φεύγοντας από την πόλη της Ζακύνθου, προχωράμε προς τις Βολίμες στο βόρειο τμήμα. 
Το ιδιωτικό πέτρινο πάρκο Ασκός είναι μια κατάφυτη ρεματιά 500 στρεμμάτων που από το 2002 συγκεντρώνει ένα πλήρες «δείγμα όλης της χλωρίδας και πανίδας του νησιού. Εδώ θα δείτε αμπέλια, αμυγδαλεώνες, ελαιώνες, αιωνόβια δέντρα αλλά και σκίουρους, ελάφια, νεροχελώνες, ρακούν, τσιντσιλά κλπ.

Ο φάρος του Κεριού είναι χτισμένος στο χείλος ενός γκρεμού στο ακρωτήρι του Μαραθιά και χαρίζει εκπληκτική θέα στο απέραντο γαλάζιο αλλά και στο καταπράσινο ορεινό τμήμα του νησιού.


 

Στη θάλασσα μπροστά σας θα δείτε τους δύο κωνικούς λευκούς βράχους που οι ντόπιοι ονομάζουν Μυζήθρες. Η περιοχή έχει εύκολη πρόσβαση και είναι ό,τι πρέπει για φωτογραφίες στο ηλιοβασίλεμα! Άλλο ένα σημείο με μαγευτική θέα θα βρείτε στο χωριό Καμπί. 
Ακριβώς πάνω από τον γραφικότατο όρμο της Σχίζας δεσπόζει ο πανύψηλος σταυρός που υψώθηκε στην μνήμη των θυμάτων της κατοχής.
Εδώ τελειώνει αυτό το μικρό ταξίδι για ένα τεράστιο σε ομορφιά νησί.!!!!!

Σίγουρα θα ξανασυναντηθούμε στη Ζάκυνθο έστω και νοητά για να μιλήσουμε

και να θαυμάσουμε τα όσα αφορούν την Μεγαλειότητά του!!!!!

Επεξεργασία κειμένων Τέσσυ Νικολαίδου Λευτάκη

ΠΗΓΗ:http://el.wikipedia.org/
ΠΗΓΗ:http://www.naftemporiki.gr/