Τετάρτη 17 Δεκεμβρίου 2014

ΕΙΜΑΙ ΑΗΤΟΣ ΧΩΡΙΣ ΦΤΕΡΑ - ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ


ΕΤΟΣ <1963> Ο ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΜΠΙΘΙΚΩΤΣΗΣ ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ:
(ΕΙΜΑΙ ΑΗΤΟΣ ΧΩΡΙΣ ΦΤΕΡΑ)


Αν τα τραγούδια είχαν ψυχή, αυτό εδώ θα ήταν από τα πιο ευτυχισμένα. 
Μουσική Μάνου Χατζιδάκι, στίχοι Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου, ερμηνεία Γρηγόρη Μπιθικώτση, μπουζούκι από τον Γιώργο Ζαμπέτα και η αγάπη του κόσμου αιώνια. 
Ξέρετε πολλά άλλα με τέτοια τύχη;





Ένα σπουδαίο ζεϊμπέκικο από τον Μάνο Χατζιδάκι, που θαύμαζε αυτόν τον λαϊκό χορό, καθώς ένας δεινός χορευτής μπορούσε ή έπρεπε σε κάθε νότα να κάνει και μια κίνηση.
Οι στίχοι της Παπαγιαννοπούλου βαθιά ανθρώπινοι και πονεμένοι. 

Κάπου είχα διαβάσει ότι τους έγραψε μετά τον ξαφνικό χαμό της κόρης της. 
Δεν ξέρω κατά πόσον αυτό ευσταθεί, αλλά αναμφίβολα αναδίδουν μεγάλο καημό. Ο Μπιθικώτσης ερμηνεύει με συναίσθημα και με το απίστευτο εύρος της φωνής του. Όσο για τον Ζαμπέτα, η εκπληκτική και αξεπέραστη εισαγωγή είναι (σύμφωνα με μαρτυρία του ίδιου του Χατζιδάκι) δική του, όπως και το μπουζούκι που απολαμβάνουμε…



Η πρώτη εκτέλεση του τραγουδιού ακουγόταν στην κινηματογραφική ταινία «Αγάπη και θύελλα» το 1961 από τη φωνή του Διαμαντή Πανάρετου. 
Ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης το τραγούδησε το 1963 στην θεατρική παράσταση «Μαγική πόλις», της οποίας τα τραγούδια μοιράζονταν ο Μ. Χατζιδάκις και ο Μ. Θεοδωράκης. (Και η οποία μάλιστα, δεν ήταν τόσο θεατρική παράσταση, όσο μια «best of» παράθεση τραγουδιών των δύο συνθετών). 
Τα τραγούδια της παράστασης κυκλοφόρησαν σε δίσκο και ο κόσμος έμαθε και αγάπησε την εκτέλεση Μπιθικώτση. 

Οι στίχοι

Σαν τον αετό είχα φτερά
και πέταγα
και πέταγα πολύ ψηλά
μα ένα χέρι λατρεμένο
ένα χέρι λατρευτό
μου τα κόβει τα φτερά μου
για να μη ψηλά πετώ

Είμ’ αετός χωρίς φτερά
χωρίς αγάπη και χαρά
χωρίς αγάπη και χαρά
είμ’ αετός χωρίς φτερά

Το χέρι αυτό το λατρευτό
μες στη ζωή
μες στη ζωή θα τ’ αγαπώ
ό, τι και να μου ’χει κάνει
όλα του τα συγχωρώ
με φτερούγες τσακισμένες
πάντα εγώ θα τ’ αγαπώ


Μέχρι σήμερα το τραγούδι έχει γνωρίσει πολλές εκτελέσεις, από την Σ. Μπέλλου, τη Β. Μοσχολιού, τον Ηλία Λιούγκο (στη «Ρωμαϊκή αγορά) και πολλές-πολλές άλλες, ίσως όχι τόσο άξιες λόγου. 
(Σε κάποιο site με στίχους μάλιστα διάβασα ότι το έχει ερμηνεύσει και ο Λάκης Παππάς, αλλά ούτε θυμάμαι, ούτε και μπόρεσα να βρω τέτοια ερμηνεία). 


Για τη ιστορία, την ίδια χρονιά στις 22 Μαίου δολοφονείται στην Θεσσαλονίκη ( για την ακρίβεια υποκύπτει στα τραύματά του) στις 27 του μηνός , ο αγωνιστής της ειρήνης και βουλευτής της ΕΔΑ Γρηγόρης Λαμπράκης.




Αργότερα στις 22 Νοεμβρίου συγκλονίζει η δολοφονία του Τζών Κένεντι, τότε προέδρου των ΗΠΑ, στο Ντάλλας του Τέξας, ενώ αποκαλύπτονται εκατοντάδες θεωρίες συνωμοσίας.
Ένοχος θεωρείται τότε ο Λι Χάρβει Όσβαλντ.






Και στις 10 Δεκεμβρίου απονέμεται το Νόμπελ Λογοτεχνίας στον μεγάλο μας ποιητή Γιώργο Σεφέρη.




Το τραγούδι ( Είμαι αητός χωρίς φτερά) ακούστηκε σε μια ιδιαίτερα ταραγμένη πολιτικά περίοδο, αφού την ίδια χρονιά είχαμε τη δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη καθώς επίσης και την παραίτηση της τότε κυβέρνησης Καραμανλή.

Το τραγούδι αυτό έμελλε να αποτυπώσει μια απογοήτευση με τον ιδιαίτερο εκείνο παλιό περήφανο τρόπο, γράφοντας μία ακόμη σελίδα του ελληνικού τραγουδιού με χρυσά γράμματα!!!


Στοιχεία του άρθρου από το βιβλίο της εφημερίδας των ΝΕΩΝ (Ένα τραγούδι μια ιστορία)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου