ΟΙ ΚΑΛΛΙΕΡΓΗΜΕΝΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ (ΑΝΤΟΝ ΤΣΕΧΩΦ)

Απόσπασμα από ένα γράμμα του Αντόν Τσέχωφ στον αδερφό του Νικολάι.

                             
Στις άθλιες εποχές που ζούμε, ο καλλιεργημένος άνθρωπος είναι η συμπεριφορά μίας προσωπικότητας που ενώ επιδιώκουμε να έχουμε απέναντί μας, δεν μας αρέσει καθόλου να εφαρμόζουμε οι ίδιοι σαν πρότυπο.
Ο μορφωμένος ΔΕΝ είναι απαραίτητα πολιτισμένος ή καλλιεργημένος ανθρώπος. Ένας γιατρός λ.χ. δεν διαθέτει απαραίτητα και καλλιέργεια. Μάλλον το αντίθετο τείνει τις περισσότερες φορές να ισχύει σήμερα. Θα μπορούσε λ.χ. να είναι ένας ανάγωγος συγκάτοικος στην ίδια πολυκατοικία.

Η καλλιέργεια είναι συμπεριφορά, είναι αγωγή, είναι στάση ζωής και μερικές φορές αφορά έμφυτα χαρακτηριστικά προσωπικότητας και λιγότερο επίκτητα.

Απόσπασμα από το γράμμα του Α.Τσέχωφ στον αδελφό του Νικολάι περί καλλιέργειας των ανθρώπων:

“Οι καλλιεργημένοι άνθρωποι σέβονται την ανθρώπινη ατομικότητα και γι’ αυτό είναι πάντοτε συγκαταβατικοί, γελαστοί, ευγενικοί, υποχρεωτικοί.

Δεν χαλούν τον κόσμο για το σφυρί ή για τη γομολάστιχα που χάθηκαν. Δεν αγανακτούν για τους θορύβους ή το κρύο. 
Δέχονται με καλοσύνη τα χωρατά και την παρουσία ξένων ανθρώπων στο σπιτικό τους. 
Δεν συμπονούν μονάχα τους κατώτερους, τους αδύναμους και τις γάτες. Πονάει η ψυχή τους και για κείνο που δεν φαίνεται με γυμνό μάτι.

Είναι ντόμπροι και φοβούνται το ψέμα σαν τη φωτιά. Δεν λένε ψέματα ακόμα και για τιποτένια πράγματα. Το ψέμα προσβάλλει εκείνους που το ακούνε και ταπεινώνει στα μάτια τους εκείνους που το λένε. 
Δεν παίρνουν ποτέ πόζα, στο δρόμο είναι όπως και στο σπίτι τους, 
δεν ρίχνουν στάχτη στα μάτια του κατώτερου τους.

Δεν είναι φλύαροι και δεν αναγκάζουν τον άλλο να ακούει τις εκμυστηρεύσεις τους όταν δεν τους ρωτάει. Δεν ταπεινώνονται για να κεντήσουν τη συμπόνια του διπλανού. Δεν παίζουν με τις ευαίσθητες χορδές της ψυχής των άλλων για να κερδίζουν σαν αντάλλαγμα αναστεναγμούς και χάδια.

                                                                  

Δεν λένε “εμένα κανείς δεν με καταλαβαίνει”, ούτε “πουλήθηκα για πέντε δεκάρες”, γιατί αυτά δείχνουν πως αποζητάν τις φτηνές εντυπώσεις. Είναι πρόοστυχα τερτίπια, ξεθωριασμένα, ψεύτικα. Δεν είναι ματαιόδοξοι. 

Δεν τους απασχολούν τέτοια ψεύτικα διαμάντια όπως οι γνωριμίες με εξοχότητες.

Όταν κάνουν δουλειά που δεν αξίζει ένα καπίκι, δεν γυρίζουν με χαρτοφύλακα των εκατό ρουβλιών και δεν καμαρώνουν πως τάχα τους άφησαν να μπουν εκεί που δεν επιτρέπουν στους άλλους. 

Κι ο Κριλώφ ακόμα λέει πως το άδειο βαρέλι ακούγεται πιο πολύ από το γεμάτο.
Αν έχουν ταλέντο, το σέβονται. Θυσιάζουν γι’ αυτό την ησυχία τους, τις γυναίκες, το κρασί, την κοσμική ματαιότητα. Είναι περήφανοι για την αξία τους και έχουν συνείδηση της αποστολής τους. 
Αηδιάζουν από την ασχήμια και καλλιεργούν μέσα τους την ομορφιά.

Δεν μπορούν να κοιμηθούν με τα ρούχα, δεν μπορούν να βλέπουν στο τοίχο κοριούς, να πατούν σε φτυσιές. 
Δαμάζουν όσα μπορούν και εξευγενίζουν το ερωτικό ένστικτο. 
Δεν κατεβάζουν βότκα όπου βρεθούν. 
Πίνουν μονάχα όταν είναι ελεύθεροι και τους δίνεται ευκαιρία. 
Γιατί τους χρειάζεται “γερό μυαλό σε γερό κορμί”.

Πηγή: http://enallaktikidrasi.com/